Waar ik -en zoals is gebleken met mij nog een paar deskundigen - nu zo benieuwd naar ben, is het canoniek rechterlijk antwoord op een paar ervaringen met vrouwen en het ambt en crimen sollicitationes En mannen natuurlijk. Gevallen
Case 1
- een priester is de vaste, verplichte, biechtvader en godsdienst-leraar van een groep jongeren in rkk residentiële zorg.
Daarbij blijkt het biechtgeheim niet meer te bestaan, maar, met anderen, ook met zorg belastte (dus ook toezicht, disciplinering alsmede het onderwijs) vrouwen gedeeld te worden.
Op grond van welke kerkrechterlijke wijding of regel is dit mogelijkerwijs bij dit Sacrament toegestaan?
Case 2
- een dame in een kerk ontdekt tijdens de zondagse Eucharistieviering
bezwaar te hebben tegen de kleding, namelijk de kousen, van een aantal kerkgangers.Zij gebiedt de priester de Mis te staken.
Die de viering inderdaad plat legt, om er pas weer mee door te gaan, nádat de door deze vrouw uit de kerk verwijderde kerkgangers, hernieuwd -en nu met gewisselde kousen - in de kerk plaats hebben genomen en hij het sein krijgt dat het hem weer toegestaan wordt door te gaan met die Eucharistie.
Zowel de betreffende priester als ook de betreffende vrouw, net als haar vrouwelijke medewerksters, -kloosterlingen in beide cases- hebben een kerkelijke wijding en opdracht ontvangen voor hun werk: het verlenen van zorg aan deze (jeugdige) kerkgangers, waarschijnlijk allen onder de 17 jaar.
Ik ben minder geinteresseerd in opmerkingen mbt. het pastorale aspect hiervan. (Ik betwijfel zelfs of er wel zo heel erg veel pastorale deskundige zullen zijn die -bij gebrek aan kennis - hierop een zinvol antwoord zouden kunnen geven)
Maar mocht er zo'n canoniek deskundige of theolo(o)g(e) denkend over de positie van vrouwen in die Kerk en ambten hier eens langs komen en toch eens niets te doen hebben:
ik houd mij in ieder geval aanbevolen voor informatie!
Ik vrees nl. dat in het denken over vrouwen-in-die-(wereld!)-kerk een aantal aspecten weleens over het hoofd zouden kunnen worden gezien.
En dat discussies zoals die gevoerd wordt over die vrouwen in die (wereld)kerk en het ambt, net als crimen sollicitationes nogal wel eens verbonden zouden kunnen zijn met het -wereldwijd - door deskundigen erkende achterblijven van de benodigde duidelijkheid over (seksueel) misbruik gepleegd, óók door vrouwen, tegen meisjes én jongens kinderen in die RKK zorg.
Wanneer beide sexen dan kennelijk tóch gelijkwaardig zouden moeten zijn, laten we dan óók ruimhartig zijn in de erkenning van het bestaan van de vrouwelijke sexualteit.
Wie weet kan dan met de erkenning dat óverige moeders géén maagd bleven, ook het RKK beeld over die unieke Moeder Maagd weer gerestaureerd worden.
En wie weet, gooien we dan het Kind niet met het water weg.
Het vinden van dergelijke door mij gezochte informatie lijkt mij bovendien wellicht een betere bezigheid dan - in strijd met de kerkleer en simpel burger- laat staan academisch- fatsoen - het plegen van plagiaat door een kennelijk eerwaarde en gestrenge op een RK nieuwssite en in een nederlandse krant door een Opus Dei meester in het canoniek Recht?
Of viel ook dit wellicht ook onder wat Richard Sipe herkende als: ik lieg alleen wanneer het nodig is?
(ter info: De betrokkene zelf wist zich, op mijn verbijsterde vragen - o naiviteit ik ken je naam! - van de paus geen kwaad, want "wie in nederland kent nu toch zijn bron"?
Maar was zo vroom mij, behalve een gesprek (!) ook aan te bieden voor mij te zullen bidden.)
foto: Oscar van Alphen
22-03-08: stuk tekst en illustraties verwijderd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten