Back to the future
stapje voor stap
staat er steeds meer, terug on line.
En reken maar dat het daar blijft staan ook in alle openbaarheid.
Misbruik, leugens en de destructie die daarmee gepaard ging en gaat konden en kunnen slechts door het gebrek aan openheid en duidelijkheid.
(toegevoegd 20-1-08)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
68 opmerkingen:
Welkom terug!
Ik heb je gelinkt als "Crispina's eerlijke strijd"!
lieve emmanuel....de rest van de woorden slik ik met die tranen nu even door.
Dank je wel, man!
Weinig reacties helaas.
http-adres is een beetje vreemd:
crisIpina ??
MEI door Herman Gorter
I.
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht
In een oud stadje, langs de watergracht -
In huis was 't donker, maar de stille straat
Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat
Nog licht, er viel een gouden blanke schijn
Over de gevels in mijn raamkozijn.
Dan blies een jongen als een orgelpijp,
De klanken schudden in de lucht zoo rijp
Als jonge kersen, wen een lentewind
In 't boschje opgaat en zijn reis begint.
Hij dwaald' over de bruggen, op den wal
Van 't water, langzaam gaande, overal
Als 'n jonge vogel fluitend, onbewust
Van eigen blijheid om de avondrust.*)Eerste der drie Deelen van het aldus betitelde Gedicht, dat eerlang bij den uitgever dezes het licht zal zien.[p. 346] En menig moe man, die zijn avondmaal
Nam, luisterde, als naar een oud verhaal,
Glimlachend, en een hand die 't venster sloot,
Talmde een pooze wijl de jongen floot.
Zóó wil ik dat dit lied klinkt...
Herplaatsing ivm mislukte tekst
Mei, door Herman Gorter
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht
In een oud stadje, langs de watergracht -
In huis was 't donker, maar de stille straat
Vergaarde schemer, aan de lucht blonk laat
Nog licht, er viel een gouden blanke schijn
Over de gevels in mijn raamkozijn.
Dan blies een jongen als een orgelpijp,
De klanken schudden in de lucht zoo rijp
Als jonge kersen, wen een lentewind
In 't boschje opgaat en zijn reis begint.
Hij dwaald' over de bruggen, op den wal
Van 't water, langzaam gaande, overal
Als 'n jonge vogel fluitend, onbewust
Van eigen blijheid om de avondrust.
En menig moe man, die zijn avondmaal
Nam, luisterde, als naar een oud verhaal,
Glimlachend, en een hand die 't venster sloot,
Talmde een pooze wijl de jongen floot.
Zóó wil ik dat dit lied klinkt...
Dank U's
Hoe zou ik ontkomen aan uw geest
en waarheen vluchten, Gij ziet mij overal.
Beklim ik de hemel, Gij zijt in de hemel,
daal ik af in de aarde, daar vind ik U ook.
En vlieg ik mee met het morgenrood
tot aan het uiterste strand van de zee,
ook daar zal uw hand mij helpen,
ook daar houdt uw machtige hand mij vast.
of ik nu uitroep: ‘Duisternis, bedek mij,
laat het nacht worden om mij heen’,
voor U bestaat er geen duisternis,
voor U is de nacht even licht als de dag,
de duisternis even stralend als het licht.
Uw schepping ben ik in hart en nieren,
Gij hebt mij geweven in de schoot van mijn moeder.
Ik dank U, Gij hebt mij zo wonderlijk gemaakt,
ontzaglijke wonderen zijn al uw werken.
Door U ben ik gekend, mijn ziel en mijn gebeente,
in mij was niets voor uw ogen verborgen
toen ik werd gevormd in het diepste geheim,
prachtig gevlochten in de schoot van de aarde.
Ik was nog ongeboren. Gij had mij al gezien,
en al mijn levensdagen stonden in uw boek
nog voordat Gij er een van had gemaakt.
Hoe moeilijk zijn uw gedachten voor mij,
God, wat een machtig geheel.
Ga ik ze tellen, ze zijn zo talrijk
als het zand aan de zee, en dan nog –
dan weet ik altijd nog niets van U.
Dood de kwaadwillige mens, o God,
weg van mij, mensen met bloed aan uw handen.
Zij spreken over U, maar om tegen U te stoken,
gebruiken uw naam wel, maar om U te verraden.
Zou ik niet haten, God, die U haten,
niet walgen van hen die zich tegen U keren?
Ik haat ze, zo fel als ik haten kan,
mijn eigen vijanden zijn het voortaan.
Peil nu mijn hart o God, en ken mij,
toets mij en weet wat er in mij omgaat.
Ik ben toch niet op een doodlopende weg?
Leid mij voort op de weg van mijn vaderen.
Met excuus:
2. Taaltip: 'verwoed(d)e pogingen'.
Wat is juist: 'Hij deed verwoedde pogingen om de motor weer aan de praat te krijgen' of 'Hij deed verwoede pogingen om de motor weer aan de praat te krijgen'? Dat laatste is juist: 'verwoede' krijgt maar één d. Het is namelijk een bijvoeglijk naamwoord, en als het verbogen wordt, komt er alleen een e achter - net zoals bij 'goed - goede'. En hoewel er ooit wel een werkwoord 'verwoeden' heeft bestaan, is dit in Van Dale (2005) niet meer te vinden. De verledentijdsvorm 'verwoedde' hoeft dus niet voor verwarring te zorgen. Het onjuiste gebruik van vormen als 'bereidde' en 'verbrandde' is niet zo verwonderlijk: die komen ook voor als correct woord ('Hij bereidde zijn vertrek voor'). Maar het is opvallend hoe vaak je onmogelijke vormen als 'uitgebreidde', 'geuitte' en 'afgebrandde' aantreft.
Dank jullie beide wel.
citaat:
5.
Lang heb ik niet geweten wat ik met dat bijbelfragment aanmoest, ‘hebt uw vijanden lief, zegent ze die u vervloeken’. Wat temperament betreft ben ik meer van oog om oog, dan van de andere wang. Ik heb te veel vrouwen gekend die ten onder dreigden te gaan aan het keren van de andere wang, steeds weer opnieuw. Aan dat eindeloze vergeven en begrijpen. Het hielp niemand: die man niet die maar door ging, haar niet, hun kinderen niet die later een groot risico liepen om zelf, op hun beurt, dader of opnieuw slachtoffer te worden. Een onbegrijpelijke tekst vond ik het. Moest ik een beetje van Milosevic gaan zitten houden, of van Pinochet misschien? Zou de wereld daar dan beter van worden? En dan komt er opeens een moment, een flits, een kleine eenpersoons-openbaring, waardoor die oude woorden in een ander licht komen te staan.
Het was in Kroatië. Ik gaf er met Jan samen een training aan hulpverleners, over omgaan met daders van geweld. Want we weten dat in de ontreddering na de oorlog, als iedereen denkt, nu gaat het beter worden, nu wordt het leven weer normaal eerst de gevolgen van de geleden trauma’s echt voelbaar worden, en dan neemt het geweld in gezinnen en in de eigen gemeenschap toe. Een van onze cursisten, een zwijgzame, magere man, heette Ilijah. Een rechter die naar onze training was gekomen omdat hij dagelijks te maken had met jeugdige delinquenten. Al die hulpverleners waren doodmoe en uitgeput. Jan vroeg met wie hij mocht demonstreren hoe je daar wat aan kon doen. De rechter stak zijn hand op en kwam tussen ons zitten en begon te vertellen waarom hij zo moe was. Al die problemen in een kapotgemaakte samenleving, al die vluchtelingen, al die mensen die hulp nodig hadden, en hoe moest je rond komen van 200 gulden in de maand, en dan was er natuurlijk ook nog de oorlog. En toen, strak en zonder ons aan te kijken vertelde hij zijn verhaal. Hij wist nog precies de dag, en de plaats, een dorp bij Vukovar waar de Kroaten vochten tegen de Serven. Op die dag was zijn munitie op. En toen had hij zijn bajonet gepakt, en, hij deed het gebaar voor, een Serf gedood, en nog een, en nog een. En nu begreep hij niet meer dat hij dat was geweest, dat beest van toen, hij, als ontwikkelde man.
En nu is het elke nacht oorlog, zei Jan.
Nee, zei de rechter heel precies, niet elke nacht. Bijna elke nacht.
Het was doodsstil in de groep. Toen Jan hem vroeg om de mensen aan te kijken leek hij van heel ver terug te moeten komen. Een voor een keek hij ze aan. En verbaasd zei hij: ze huilen. Pas toen een van de vrouwen, zelf een vluchteling uit Vukovar tegen hem zei: ik nodig je uit om met mij terug te gaan naar die plek en daar samen te huilen brak er iets in die strakke man, en rolden er twee tranen over zijn wangen.
Wat heb ik geleerd van die man, van dat moment. Dat ook de dader, de moordenaar lijdt, al zal hij dat vaak verdringen en ontkennen. Deze man vroeg niet om vergiffenis, en wij hadden hem dat ook niet kunnen geven. Hij vroeg niet om medelijden, dat zou hij niet hebben verdragen, hij vroeg zelfs niet om begrip. Zelf was hij zijn eigen strengste rechter. Een uitzonderlijk mens: hij maakte zijn eigen straf. Maar hij was in de hel. Op dat moment, naast die man gezeten wist ik wat dat is: de hel. En hij kon er niet meer uit zonder hulp. Dit is wat hij vroeg, zonder het zo te zeggen: of hij terug mocht komen in de mensheid.
6.
Hebt uw vijanden lief, dat betekent dus niet dat we onze ogen sluiten voor onrecht, zelfs niet als dat onrecht gedaan wordt door degenen die we liefhebben, of de slachtoffers van eens. Het betekent dat we elkaar niet opgeven. Zoals we hier zingen:
Dat ik niet uitval, dat wij allen
zo zwaar en droevig als we zijn
niet uit elkaars genade vallen
en doelloos en onvindbaar zijn.
bron:
http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2006/11/25/hebt-uw-vijanden-lief/
Toch maar eens het laatste woord van de eerste regel van je blog veranderen in verwoede ?
Het staat zo slordig...
Bedankt
Een pond veren vliegt niet, als er geen vogeltje in zit.
slik
Slokje water ?
Een wereld zonder Gods normen is een wereld die zichzelf vernietigt.
het blijft een bij elkaar geraapt zootje, crispie
antwoord hierop, stond vanmorgen op het nieuws van rorate.com
Niets anoniems aan, want dan kun je geen kopvel ruiken.
Zie Desmond Tutu over Ubuntu.<(f)>
...
wat sê ‘n mens?
wat de hel dóén ‘n mens
met dié drag ontkroonde geraamtes, oorsprong, skande en as
....
Antjie Krog
Nederlandse clarissen over roeping, verlangen en kloosterleven
Ontsloten stilte
Geplaatst door Theo Borgermans op
vr 30 nov '07 om 10:55u (Bron: KNR)
NIJMEGEN (RKnieuws.net) - In het pas verschenen boek - Ontsloten stilte - treden negen clarissen uit Megen, Nijmegen en Someren naar buiten met hun persoonlijke levensverhalen. De door Brigitte Weusten geportretteerde zusters spreken openhartig over roeping en verlangen, geluk en verdriet, de gebruiken binnen de orde, het leven in een communiteit en persoonlijke ontplooiing.
In 2001 werd het plan opgevat om de herinneringen te verzamelen van zusters die de bewogen jaren van de Tweede Wereldoorlog en met name de tijd na het Tweede Vaticaans Concilie hebben meegemaakt. In deze periode is voor de clarissen misschien wel méér veranderd dan in de zeven eeuwen daarvoor. Weliswaar zijn die veranderingen deels gedocumenteerd in de kloosterarchieven, maar dan gaat het toch vooral om de ’’buitenkant’’. Welke effecten die veranderingen hebben gehad op de persoonlijke geloofsbeleving van zusters en hoe zij een en ander in hun innerlijk leven hebben verwerkt, zijn vragen, waarop de archieven geen antwoord bieden. Het is waardevol om iets van die innerlijke verhalen op te diepen en door te geven aan anderen. Met de verhalen in dit boek wordt als het ware een langdurige stilte ontsloten. Het zijn gerijpte levensverhalen die een getuigenis kunnen zijn ter bemoediging en inspiratie van anderen. Ontsloten stilte bevat zeven verhalen van clarissen, die de bewogen jaren meemaakten die uitgangspunt vormden voor dit boek. Daarnaast komen er twee clarissen aan het woord die kort ná de ingrijpende veranderingen van de afgelopen decennia zijn ingetreden.
Een exposé over ‘Clara van Assisi en de Nederlandse clarissen in historisch perspectief’ plaatst deze persoonlijke levensverhalen in een breder kader. De historicus A.E.M. Janssen tekent persoon en betekenis van Clara van Assisi (1193-1253): deze geestelijke dochter van Franciscus van Assisi is met haar medezusters een eigen weg gegaan in de kerk en wereld van haar dagen. Nog altijd is zij voor de clarissen, haar volgelingen, voorbeeld en bron van inspiratie.
Het boek is verschenen bij Valkhof Pers. (tb)
vrijdag 30 november 2007 13:35:00 uur CET
...
want al ons woorde lê naas mekaar op die tafel
bibberend van die kleur van mens
ons weet nou mekaar
mekaar se kopvel en reuk mekaars bloed
...
Antjie Krog
uit:land van genade en verdriet (9)
in: Down to my last skin
(Krog, een Zuid Afrikaanse journaliste-dichteres deed verslag van de zittingen van de Zuid Afrikaanse Waarheidscommissie)
Wordt het niet eens tijd voor een frisse start ?
Omzien in wrok kan niet eeuwig duren.
Het blijven kopiëren van nieuwsberichten, zonder er iets mee te doen, heeft geen zin.
Inderdaad, misschien eens iets nieuws opstarten en niet blijven hangen in het verleden en allerlei nieuwsberichtjes kopiëren van anderen. En als je dan iets wilt bereiken, zet het dan in het Nederlands neer, zodat het voor iedereen toegankelijk is.
In Afrika zijn vele stammen befaamd om hun veelzijdig en indrukwekkend kralenwerk
Mannen en vrouwen dragen kralen rond het hoofd, de hals, het middel,de enkels en de armen. De kralen worden gedragen als decoratie en dus
ook als vorm van communicatie.
ter informatie: een weblog is niet hetzelfde instrument als een forum, noch een chat.
Zoals het verkeerd gebruik van gereedschap, niet handig is, hebben bij gastvrijheid gasten zich aan de geeigende grenzen te houden, om welkom te kunnen zijn.
meisje, zei...
Wat vind je, Roomtoetje met Chocolade, was dit nu waar wij op zaten te wachten ?
donderdag 13 december 2007 23:53:00 uur CET
Beetje aangebrand, Crispien ?
Als je gasten zich maar aan jouw regels houden...
Mij zie je niet meer.
Correctie:
je liet je al niet zien, anoniem meisje
Maar wanneer je opmerking nu zou betekenen dat je kennelijk doorkrijgt dat bij (mijn) grenzen inderdaad (mijn) regels gelden -het is tenslotte mijn blog nietwaar -
en je jouw verdere (nogal grensoverschrijdende) mededelingen hier nu ook niet meer laat zien,
is dat een wat mij betreft welkom afscheid.
Daarbij overigens zeker bedankt voor de hier wel geplaatste opmerkingen:
die van die vogel, als die tenminste door jou gemaakt werd en niet door een van de vele andere anonieme meisjes, vond ik behalve grappig ook zeker interessant.
Mijn blog gaat tenslotte over misbruik en destructie van Vogeltjes en de gevolgen daarvan.
Je overige opmerkingen of "advies" en kennelijk zo vertrouwde lokroep naar een ander, waren een interessant plaatje bij dat gezegde.
Maar daarvan staan er op mijn blog inmiddels al wel voldoende demonstraties.
Anonieme onvrije "meisjes" zijn nu eenmaal ruim voorhanden.
En ben ik persoonlijk - na de overdosis die nu eenmaal zeker bij mijn levensverhaal hoort - niet zo in geinteresseerd.
Grensoverschrijders hebben tenslotte pas iets te bieden wanneer ze kiezen niet meer anoniem zijn en welkom zijn
Het beste gewenst dus op jouw verdere zoektocht naar wat het dan ook maar wezen moge.
Moge je je zelf vinden.
Jezelf mogen leren zijn.
Wie weet ben je dan ook wel gewoon een volwassen vrouw die snapt dat vrij zuipen niets te maken heeft met vrij zijn.
Netzomin als 't vrij neerplempen op een blog met vrij internet gebruik.
Dag hoor.
je staat zèlf anonieme reacties toe
en als je dat doet deel je een hengst uit
die opmerkingen over mij raken kant noch wal
geloof je zelf die onzin ?
Je weet dus geen moer van me af, en toch doe je alsof ik al een paar jaar bij je in therapie zit.
Die manier gebruik je soms ook bij anderen die reageren in je blog. Dat heb ik al vaker gezien.
Grof en beledigend is dat.
En dit is nu echt my final word.
toch iemand die je de les leert
het is een keuze om een blog te maken en daar reacties op te laten plaatsen, net zoals het een keuze is om van zielig slachtoffer zèlf dader te worden....
Tja, maar de lessen leren is een ander verhaal, lastig hè
idee
Dit vraag ik maar, slechts dit: kunt gy eieren leggen... hè?
393
En als label bij dit bericht zet je
"ZO GAAT IE GOED".
?????
http://www.tonnusoosterhoff.nl/menu/berg/
En als de diligence passeert,
Dan grijpt ik woest de snaar
en hef een klaagzang aan,
Zóó allerijslijkst naar,
Dat niet slechts menig passagier
In droef gepeins verzinkt,
Maar dat de conducteur zich zelfs
Een traan uit de oogen pinkt.
‘Kent gij het land,’ zoo zingt hij dan, 'waar
De kleiaardappel groeit?
En waar de veeteelt bloeit?
Kent gij het land, waar Mina toeft?
Kent gij het wel? Daarheen!
Geliefde, verzet U
't linkerbeen!
Kent gij het huisje?’ zingt hij weer,
‘Op palen rust het dak,
En zien u aan, en vragen u
Geliefde, verzet ook nu
Uw rechterbeen!’ enz.
ik besta wij bestaan
hoor daar komt de lijkkoets aan
en ik bescheur me
Op. Cit.bicycle
http://www.youtube.com/watch?v=0yha0RItNjw
crispina......evengoed fijne kerstdagen en gezond weer op in 2008
De zwaarste plaag in deze dagen,
waar menig mens gewis aan lijdt,
is naast de drukke feestbanketten,
de gruwel van de eenzaamheid.
Als ’s avonds onze kaarsjes branden,
de pakjes bij de kerstboom staan,
zijn er ook velen die vereenzaamd
al vroeg ter ruste zijn gegaan.
We vieren binnenkort uitbundig
dat Jezus kwam voor iedereen,
maar velen voelen zich nog altijd
volkomen moederziel alleen.
Wanneer wij van de eng’len zingen
en van een kindje, teer en klein,
dan zoeken zij waar in het duister
hún engelen gebleven zijn.
Heeft God ons niet weleer geroepen
een licht in duisternis te zijn
en om Zijn boodschap uit te stralen
als ’n zilv’ren kerstster in het klein?
Schenk eenzamen eens extra aandacht,
laat zien dat Christus werk’lijk leeft.
Dan voelen velen dat dit kerstfeest
ook hun iets van Gods liefde geeft!
Ik sluit me van harte aan bij Roomtoetje.
Dank U's
Moge -ondanks al het misbruik- deze dagen ook jou de ontroering over een onschuldig kind, kracht, hoop en zorg doen ervaren
en dagen welkome en veilige jaren worden.
van geslacht tot geslacht;
Leer ons dat onze dagen zijn geteld
90
1 Een gebed uit de bundel van de profeet Mozes.
Heer, u bood ons beschutting
van geslacht op geslacht.
2 eer de bergen geboren waren,
en Gij aarde en wereld hadt voortgebracht,
ja, van eeuwigheid tot eeuwigheid zijt Gij God.
2 Voor de bergen ontstonden,
voor u de aarde schiep,
was u al God.
U bent God,
alle eeuwen door.
3 Gij doet de sterveling wederkeren tot stof,
en zegt: Keert weder, gij mensenkinderen.
3 Als u zegt:
‘Word weer stof, jullie zwakke mensen,’
dan worden zij weer stof.
4 Want duizend jaren zijn in uw ogen
als de dag van gisteren, wanneer hij voorbijgegaan is,
en als een nachtwake.
4 Want voor u zijn duizend jaar
niet meer dan een dag,
niet meer dan het laatste uur van de nacht:
in een oogwenk voorbij!
5 Gij spoelt hen weg;
zij zijn als een slaap in de morgen,
als het gras dat opschiet;
5 U vaagt ons mensen weg,
als de ochtend de dromen.
We zijn niet meer dan gras:
zo schiet het op, zo verwelkt het,
6 in de morgenstond bloeit het en het schiet op,
des avonds verwelkt het en het verdort.
6 ’s morgens bloeit het,
tegen de avond is het dor en droog.
7 Want wij vergaan door uw toorn,
door uw grimmigheid worden wij verdelgd;
7 Uw woede teistert ons,
we gaan eraan ten onder.
8 Gij stelt onze ongerechtigheden vóór U,
onze heimelijke zonden in het licht van uw aanschijn.
8 U brengt onze fouten aan het licht;
wat we in het geheim misdeden,
maakt u openbaar.
9 Want al onze dagen gaan voorbij door uw verbolgenheid,
wij voleindigen onze jaren als een gedachte.
9 Door uw woede loopt ons leven ten einde,
vergaan onze dagen als een zucht.
10 De dagen onzer jaren, daarin zijn zeventig jaren,
en, indien wij sterk zijn, tachtig jaren;
wat daarin onze trots was, is moeite en leed,
want het gaat snel voorbij, en wij vliegen heen.
10 Misschien worden we zeventig,
misschien tachtig als we sterk zijn.
En waarvoor alle gezwoeg en ellende?
Het leven vliegt voorbij,
opeens is het afgelopen.
11 Wie kent de sterkte van uw toorn,
en uw verbolgenheid, naardat Gij te vrezen zijt?
11 Wie beseft hoe verschrikkelijk uw woede is,
wie is er voldoende van doordrongen?
12 Leer ons zó onze dagen tellen,
dat wij een wijs hart bekomen.
12 Verdiep ons inzicht,
leer ons dat onze dagen zijn geteld.
13 Keer weder, o HERE! Hoelang nog?
en ontferm U over uw knechten.
13 Heer, laat uw woede varen.
Hoelang nog moeten we wachten?
Heb medelijden met ons, uw dienaars!
14 Verzadig ons in de morgenstond met uw goedertierenheid,
opdat wij jubelen en ons verheugen al onze dagen.
14 Overlaad ons met uw liefde,
iedere morgen opnieuw;
dan kunnen we juichen en blij zijn,
iedere dag opnieuw.
15 Verheug ons naar de dagen waarin Gij ons hebt verdrukt,
naar de jaren waarin wij onheil hebben gezien.
15 Hoelang hebt u ons niet gepijnigd?
Geef ons nu een lange tijd van vreugde.
Vergoed ons al die ellendige jaren!
16 Laat uw werk aan uw knechten openbaar worden,
en uw heerlijkheid over hun kinderen;
16 Laat ons, uw dienaars, uw grootse daden zien
en laat ook onze kinderen uw grootheid ervaren.
17 de liefelijkheid van de Here, onze God, zij over ons,
en bevestig Gij het werk onzer handen over ons,
ja, het werk onzer handen, bevestig dat.
17 Heer, onze God, toon ons genegenheid,
dan zal het goed zijn wat we doen,
dan zal het stand houden.
Psalm 90,
en dan nog wel twee keer.
Moge het een troost zijn.
dat het u moge bekomen
Heer, zegen deze gave
(uit:Gebed voor de spijsvertering)
Kardinaal Claudio Hummes:
Bidden voor slachtoffers pedofiele priesters
Geplaatst door Theo Borgermans op zondag 6 januari 2008 om 08:10u
VATICAANSTAD (RKnieuws.net) -
In een interview met de Osservatore Romano dat zaterdag verscheen beveelt kardinaal Claudio Hummes, prefect van de Congregatie voor de clerus, gebedsbijeenbijeenkomsten aan voor de slachtoffers van pedofiele priesters.
Volgens de kardinaal zijn de gebedsbijeenkomsten nodig om de gepleegde misbruiken te herstellen voor God en om de slachtoffers te herstellen in hun waardigheid.
Kardinaal Hummes wijst er op dat slechts een miniem deel van de priesters bij seksueel misbruik betrokken is. Minder dan 1 procent van de priesters hebben seksuele problemen, aldus de kardinaal. "Maar alle priesters hebben nood aan spirituele hulp om hun roeping ten volle te beleven en hun taak waar te maken in de wereld van vandaag".
De prelaat preciseerde dat het Vaticaan aan de bisschoppen heeft voorgesteld in hun bisdom gebedsbijeenkomsten te organiseren "in een geest van herstel en zuivering".
Paus Benedictus XVI heeft in oktober 2006 seksueel misbruik door priesters openlijk veroordeeld bij het bezoek van de Ierse bisschoppen aan het Vaticaan. De jongste jaren veegt het Vaticaan klachten over seksueel misbruik niet langer onder tafel. Dat gebeurde onder druk van klachten van talrijke slachtoffers. (tb)
De smerigheid van Mokumtv gezien?
Ja, helaas...
Canvas: Zondag 13 januari om 21u30
Rabbit Proof Fence
Het is 1931. De Australische regering treft harde maatregelen om kinderen van aboriginals “tegen zichzelf te beschermen”. Ze worden weggehaald bij hun moeder en in rudimentaire weeshuizen ondergebracht. Daar worden ze opgeleid om later als dienstbode of arbeider te kunnen werken, en zo te ‘integreren’ in de blanke maatschappij.
TNX
De hahahaha Rk Netnieuws, waarvan onder verschillende namen (een)mannetje(s) al verschillende jaren deelnamen en deelnemen aan het rorate.com
(de link ontbreekt hier, ik heb behoefte aan informatie maar geen enkele behoefte dmv hun virale infecties dit soort verkapt commerciele goochemerd en sites aan verder publiek te helpen. Weinig zo smerig als het tinnef dat commercieel misbruik maakt van gepleegd misbruik. Pooierkeuzes. Mogelijk gemaakt door de RKK).
Je gaat te ver.
Je overschreeuwt jezelf.
je maakt een aantal gedachtefouten.
Te ver vooronderstelt een grens.
Maar welke grens zou daar dan wel voor bestaan?
Op mijn blog waarop ik hardop kan denken, bepaal ik immers zelf, in relatieve vrijheid mijn grens.
En waarom zou ik in vredesnaam de behoefte hebben mijzelf te overschreeuwen?
Tegenover wie dan wel?
Rorate.com? de RKK? Anonieme personen?
Dat geloof je toch zeker zelf niet?
Wanneer je problemen hebt tegen het gebruik van mijn vrijheid en de begrenzingen die natuurlijk daaraan wel degelijk bestaan, lijkt mij dit een nogal onzinnige manier van het oplossen van je probleem.
oftewel: geen slechte score, zoveel fouten in die paar woorden.
Of bedoelde je dat je even op je borst wou roffelen?
Nou, dat heb je dan gedaan. Hopelijk voldeed de geboden gelegenheid aan je behoefte.
Ik heb geen probleem.
Jij hebt een probleem.
En dat los je niet op met hatelijkheden.
inderdaad:
kerkelijk (seksueel) misbruik.
En keuzes.
2 u weet het als ik zit of sta,
u doorziet van verre mijn gedachten,
3 ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op,
met al mijn wegen bent u vertrouwd.
4 Geen woord ligt op mijn tong,
of u, HEER, kent het ten volle.
5 U omsluit mij, van achter en van voren,
u legt uw hand op mij.
6 Wonderlijk zoals u mij kent,
het gaat mijn begrip te boven.
7 Hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen,
hoe aan uw blikken ontkomen?
8 Klom ik op naar de hemel – u tref ik daar aan,
lag ik neer in het dodenrijk – u bent daar.
9 Al verhief ik mij op de vleugels van de dageraad,
al ging ik wonen voorbij de verste zee,
10 ook daar zou uw hand mij leiden,
zou uw rechterhand mij vasthouden.
11 Al zei ik: ‘Laat het duister mij opslokken,
het licht om mij heen veranderen in nacht,’
12 ook dan zou het duister voor u niet donker zijn –
de nacht zou oplichten als de dag,
het duister helder zijn als het licht.
13 U was het die mijn nieren vormde,
die mij weefde in de buik van mijn moeder.
14 Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,
wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt.
Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel.
15 Toen ik in het verborgene gemaakt werd,
kunstig geweven in de schoot van de aarde,
was mijn wezen voor u geen geheim.
16 Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
alles werd in uw boekrol opgetekend,
aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.
17 Hoe rijk zijn uw gedachten, God,
hoe eindeloos in aantal,
18 ontelbaar veel, meer dan er zandkorrels zijn.
Ontwaak ik, dan nog ben ik bij u.
19 God, breng de zondaars om,
– weg uit mijn ogen, jullie die bloed vergieten –
20 ze spreken kwaadaardig over u,
uw vijanden misbruiken uw naam.
21 Zou ik niet haten wie u haten, HEER,
niet verachten wie tegen u opstaan?
22 Ik haat hen, zo fel als ik haten kan,
ze zijn mijn vijand geworden.
23 Doorgrond mij, God, en ken mijn hart,
peil mij, weet wat mij kwelt,
24 zie of ik geen verkeerde weg ga,
en leid mij over de weg die eeuwig is.
,,Wat! Spreken mensen niet om begrepen te worden?’’
Horatio
Psalm 139 is tocht heel goed te begrijpen, Crispina.
Net als Psalm 1:
Gelukkig de mens
die niet meegaat met wie kwaad doen,
die de weg van zondaars niet betreedt,
bij spotters niet aan tafel zit,
2 maar vreugde vindt in de wet van de HEER
en zich verdiept in zijn wet, dag en nacht.
3 Hij zal zijn als een boom,
geplant aan stromend water.
Op tijd draagt hij vrucht,
zijn bladeren verdorren niet.
Alles wat hij doet komt tot bloei.
4 Zo niet de wettelozen!
Zij zijn als kaf
dat verwaait in de wind.
5 Wettelozen houden niet stand waar recht heerst,
zondaars niet in de kring van de rechtvaardigen.
6 De HEER beschermt de weg van de rechtvaardigen,
de weg van de wettelozen loopt dood.
Die psalm(en?), desgewenst, best te verstaan ja.
Maar de reden dat iemand dubbel anoniem (misschien dan ook nog wel'ns twee maal, geen idee) een boodschap hier plaatst niet.
Net zo min ,als die er al zou zijn, die boodschap natuurlijk.
Hoewel deze tekst zonder meer aardiger is, had je wat dat betreft dus natuurlijk net zo goed hier een kassabonnetje over kunnen typen.
Maar was wellicht wat lastiger met knippen en plakken?
't Riekt in ieder geval wat naar een van de kennelijke functies van wc-deuren, he? ;-)
Maar tja, ik geef direct toe, in vergelijking met een kassabonnetje heeft het wel wat natuurlijk, dergelijke graffiti.
Bedankt voor je classy keuze dus,
en zeker hartelijk bedankt voor mogelijk jouw -of wiens dan ook-
mij opmerkzaam maken op Horatio natuurlijk!
Hoop dat het ook jou iets op leverde waarmee jij een volgende stapje kunt ontdekken of zetten.
Wat het dan ook maar moge zijn dat je zoekt of op hoopt.
Ook jij een heel plezierige week gewenst dan dus maar he?
De schoonmaker van het spiegelpaleis
weet dingen die je niet kunt weten.
Allereerst de weg naar buiten
maar dat is beroepsgeheim*
wat er ‘s avonds op het glas zit
neuzen, vingers, lippenstift*
hoe je dat weer weg moet krijgen
vilten doek en tederheid*
waar de spiegelbeelden blijven.
Heytze, Ingmar
* deze zinnen staan in spiegelbeeld
zie vooral ook: http://www.matildasboek.nl/raampo%C3%ABzie.asp
Heerlijk idee, dat iemand -ipv. dmv. digi-kaarsjes - zo dagelijks aan mij als Crispina denkt.
Zonder dat ik er verder ook maar iets voor hoef te doen.
Heerlijk idee, dat iemand -ipv. dmv. digi-kaarsjes - zo dagelijks aan mij als Crispina denkt.
Zonder dat ik er verder ook maar iets voor hoef te doen.
Wat moet jij je verheerlijkt voelen, meid! Geniet ervan! en vooral niet met mate!!!!!!!!!!!
Sneeuwwitje liep door het kasteel, naar de toverspiegel, die als een duistere, donkere vlek tegen de wand hing. Ze ging er voor staan en vroeg, terwijl ze eigenlijk al wist wat het antwoord was:
"Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de machtigste in het land?"
En de spiegel zei: "Ik. Want iedereen richt zich tot mij en wil niet wat ik laat zien."
Tjeesus, Spiegeltje dan toch
Ik dacht eerder aan Botero...
Wat 'n cadeautje
Ik zal het koesteren
Dank je U wel!
Dank je spiegeltje in de badkamer
je hebt gelijk en we waren gelijk.
Ik verhapsel Botero's naam regelmatig met een ander ;-)
Hij vindt dat wel goed. :-)
het blijft een bij elkaar geraapt zootje, crispie
En zij kon maken wat ze wou
Zij kon maken wat ze wou
En zij maakte van boter een dominee
Een dominee pardoes
dat was een anonieme vergissing dus?
Want net zo min als ik kun jij alles maken.
Maar daarom niet getreurd, daar hebben we internet toch voor?
Ik zou d'r ook maar om lachen als ik jou was
http://slechtgaan.wordpress.com/2006/12/12/volliehuis-coomper-ik-wou-dat-ik-jou-was/
DIT IS PAS SCHUNNIG:
@ Libertas
Het spijt mij voor je dat je op deze wijze opnieuw gebruikt kunt worden door de smerigheid van rorate cs.
Zoals je daar eerder door gebruikt bent, en je hebt láten gebruiken.
Geen idee waar jij in dit meer dan wrede carnaval in het nudistenkamp wel of niet verantwoordelijk bent, maar naar mijn idee wordt jou hier onrecht aangedaan, door mensen die hiervoor hun eigen (persoonlijke en gedeelde) redenen hadden en hebben, als zodanig nauwelijks of niets met jou te maken hebben. Kwalijk dat het misbruik wat van jou gemaakt is op deze wijze nog steeds lijkt door te gaan.
Ik meen dát je dat, met álles wat ik verder óók denk en van meet af aan duidelijk en open over ben geweest, niet hebt verdiend en je onrecht wordt gedaan!
Dat spijt mij bijzonder!
WEES EEN WIJF EN HAAL DAN AL DIE STUKKEN OVER HEM WEG VAN JE BLOG !
http://www.smithsonianglobalsound.org/trackdetail.aspx?itemid=18849
Tegen de tijd dat je aan Dikkie Dik toe bent roep je wel even, hu?
http://crisipina.blogspot.com/2007/10/het-gebruik-van-kinderen-priesters-en.html
lol!!! als die links het dan ook nog eens doen, ik lig werkelijk gevouwen!
Dat klinkt zo waar katholiek!
Maar de link die ik van jou kreeg werkte in ieder geval wel
lol: :hihi: :haha::gniffel
Bedankt!
Laat dus maar even weten welke het niet deden, dan kan ik die wellicht weer herstellen?
Je doet het wéér:
Bij een artikel labels plaatsen met een link naar héél oude koeien uit héél oude sloten: frustraties uit je rorate tijd, met allerlei persoonlijke gegevens over mensen als libertas of lieke.
dit is héél smerig en gemeen
en heeft niks met dat artikel te maken
Een reactie posten